زه ور = از برکردن بخاطر داشتن
پَ سی= بعدازظهر- عصر
دونس= دهانش
جی لَه= پولیور زمستانه آستین حلقه ای
کاکِ لی = دندان آسیاب دندان عقل دندان آخر
چی ل= دهان
موزو= موازی ،متوازن
اوسار= افسار یا یربند حیوان
مِختار= آرد بیز -الک آرد
جُفنه= جای خمیر جای نان
تویزه= آب کش چوبی برای آبکشیدن برنج
زَمبَک= خاکستر پشت بام زیر کاه گِل
سیچ= گوشه
زه نار= احساس درد کردن
فندلاق = توطئه نیرنگ
صندلیق= سنگدان
ده زَه= باب میل -رضایت
چُول نی= وارد به محلی بدون هماهنگی
چُول= خراب -داغون
مِر= سرکشیدن آب
مِه تِ نیس= مزه مزه کرد
چف رزه= قفل دستی که درب های قدیم را می بست
دَک= لرز-لرزیدن
شَل=
چو شَل=
زه ور = از برکردن بخاطر داشتن
پَ سی= بعدازظهر- عصر
دونس= دهانش
جی لَه= پولیور زمستانه آستین حلقه ای
کاکِ لی = دندان آسیاب دندان عقل دندان آخر
چی ل= دهان
موزو= موازی ،متوازن
اوسار= افسار یا یربند حیوان
مِختار= آرد بیز -الک آرد
جُفنه= جای خمیر جای نان
تویزه= آب کش چوبی برای آبکشیدن برنج
زَمبَک= خاکستر پشت بام زیر کاه گِل
سیچ= گوشه
زه نار= احساس درد کردن
فندلاق = توطئه نیرنگ
صندلیق= سنگدان
ده زَه= باب میل -رضایت
چُول نی= وارد به محلی بدون هماهنگی
چُول= خراب -داغون
مِر= سرکشیدن آب
مِه تِ نیس= مزه مزه کرد
چف رزه= قفل دستی که درب های قدیم را می بست
دَک= لرز-لرزیدن
شَل=
چو شَل=
پِک = محل کم عمق آب
قُوُل= محل عمیق آب
گدار= محلی برای شستشو وعبور ومرور از رودخانه
راط = آرموتور
کِل مَه= محفظه ای بعنوان هواکش آتش در پایین تنور
دُوری= بشقاب
دَبه= ظرفی درب دار از جنس روی یا استیل برای نگهداری روغن و.
مِهوچ= خشتک شلوار
خَچه= وسیله چوبی برای محکم کردن وبستن ریسمان برای حمل ونقل کاه وکلش
پیاله= کاسه
گامال= محل جمع شدن گاوها در قدیم جهت تحویل به چوپان گاوها
گاپو= چوپان گاوها شخصی که گاوها را به چرا میبرد
زه لَه= کیسه صفرا
پُف= شُش
درد وبار= شخص بیماروبیحال
مَه قاش= انبر آتش
گُون= شیردان گاو
گَه ده= معده
دین = دم
دین دا= دنبال
دا =مادر
بُو= پدر
شاق= شاخ
شُومی= هندوانه
سیو زمینی = سیب زمینی
نِم بول شیشه = لیمو ترش
نِم بول امونی= لیمو خشک (عمانی)
گَه وه = کوچه بن بست
صَه وات = کوچه سرپوشیده
شوگار= شبانگاه
پسین= بعدازطهر
همقرو= اینقدر
درو= دروغ
اوگوشت= آبگوشت، دیزی
تلیت =خرده و تکه های نان
بووریز=تفت دادن پیاز یا مواد غذایی
قُلاو= تاول وقلاب ماهیگیری
کَه ندِس= جدایش کرد- انداختش
چمنیدس= زخمش را دست زدن
گُرداله =کلیه
تلقنیس = له اش کرد
غرمتراق = پیچیدن باد درابرها باصدای مهیب
گرت لیله = گرد وخاک شدید
قاره = داد وبیداد بلند
چرقو= کثیف
پیا = مرد
دالو= پیرزن
پُپا = پیرمرد
بیهگ = عروس
تیل متیل= بچه های ریز ودرشت
دوا= دارو
کالر=یقه پیراهن
تُمبان = زیر شلواری
شولار= شلوار یا زیر شلوار
زیر جووه = زیر پیراهن
مینا= پارچه ای که خانم به سر می بندند
دروده = دروغگو
قفا= گردن
لَر= لاغر
چِل= کتف
گوزک= قوزک
زونی = زانو
گَده = گده
جزیله = دنبه سرخ شده که روغنش جدا شده باشد حوراق= سوخته
دینوم و نات = اگر حقی ازمن پایمال شده گردن شماست
خسی= پدرومادر خانم یا شوهر
شله = غذایی از برنج وگندم مانند آش
تَلم شل = گِل وشُل
مُر بُریه = آدم تنبل
او چاله ریز= نادان وکار نکرده تنبل.
دینشت= اسپند
قمات = بستن نوزاد در پارچه
بلول= لوله ای جهت بیرون بردن ادار نوزاد از گهواره قمیه= نوعی گیاه که دمنوش آن را برای برطرف کردن نفخ نوزاد به او میخوارانند
کال ورار= کشت وبرداشت
مکالوم= زمین ناهموار که برای کاشت مناسب نباشد
ریقلو= روده
گَیَه= معده
گورداله = کلیه
جیقدو = چینه دان طیور
تشنی= زیر گلو
کچه پا= پاشنه پا
تیه = چشم
قُرقوره=
قِلیچ= انگشت کوچک پا
بُرگ= ابرو
بُهی = بازو
ترات =با حالت دو رفتن
نو حوشکوله= نون خشک
دِگوله= ظرف مخصوص پخت آبگوشت
زوواله= آنطرف رودخانه
اورا خوت= فکر میکنی اینطور باشه ولی نیست به ارواح خودت
اورا خوس= فکر میکنه این طور هست ولی نیست به ارواح خودش
لوره= محل عبور آب
حندق= گنداب محل جمع شدن فاضلاب
قردی =قرضی
فرمو= فرمان بردن
دیلَق= شلوغ
تُمبو قِری= شلوار مجلسی نه
بلاجووی= بلایی که ناخود آگاه برسر انسان بیایید
لی لَ ه= لوله
زه ور = از برکردن بخاطر داشتن
کُوپین= وسیله ای بیل مانندبرای بهم زدن کاه گِل برای پشت بام اندودن
ﺣﻮﻭﺭﻩ = ﺯﻣﻨ ﻪ ﺁﺑﺮ ﺍﺳﺖ
ﻟَﻨﺮ ﺎ ﻣﺠﻤﻌﻪ = ﺳﻨ ﺑﺰﺭ
ﺩﺳﺖ ﺁﺭﺧﻮ = ﺳُﻔﺮﻩ
َﻤﻪ = ﻗﺎﺷﻖ ﻮﺑ
ﻟِِﻦ = ﻇﺮﻑ ﺁﺏ
ِﻠﻮﻓﺘَﻪ = ﻓﺘﻠﻪ ﺮﺍﻍ
َﺪﻭ ﻭَﻩ = ﻇﺮﻑ ﺳﻔﺎﻟ ﺁﺏ ﻪ ﺑﺮﺍ ﺣﻮﺍﻧﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺸﺪ
ﺗِﺮﺎﻥ = ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﺎﻕ ﻔﺘﻪ ﻣﺸﻮﺩ
ﺗﻞ ﺗَﻤﺒﺮﻩ = ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﻻﻏﺮ ﻔﺘﻪ ﻣﺸﻮﺩ
َﻨﺪ = ﺍﻧﺒﺎﺭ
ُﻨﺪﻭﻧﻪ = ﺳﺘﻮﻥ ﺑﺎﻻ ﺳﺮ ﺎﻩ
ِ ﺑﻠﻨ = ﺴﺘ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ
ﺟُﻔﻨﻪ = ﻇﺮﻑ ﺟﺎ ﻧﺎﻥ
ﺎﺭ ﺑَﺮِﻮ = ﻬﺎﺭ ﺭﺍﻩ
ﻭَﺭﺍﺯﻧﺲ = ﺗﺰﺋﻨﺶ ﺮﺩ
ﻭﺭﺳﺘﺎﺩ=ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ
ﺭُﻗُﻢ= ﺭﺸﻪ
ﻓِﻨﺪِﻻﻕ= ﻓﻦ نقشه توطئه
ﻮﺑِﻨﺎﺭ = ﻗﻔﻞ ﺧﺶ ﺷﺨﻢ ﺯﻥ
ﺩﺳﺘﺶ = ﺴﻪ ﺍ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻨﺒﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺁﺭﺩ
ﺗَُﻞ = ﻣﺨﺰﻥ ﺁرﺩ
ﺗﺎﻮ = ﻣﺨﺰﻥ ﻨﺪﻡ
ﺩﺭﻮﻭﻩ ﺎ ﺍَﺗﺎﻭﻩ = ﺎﺷﻨﻪ ﺩﺭ
ﺟَﻎ ﻣَﻐﻮ = ﺯﺮ ﺑﻐﻞ ﺴ ﺭﺍ ﺧﺎﺭﺍﻧﺪﻥ
ُﻠﺪﻭ = ﺟﺎ ﻧﻬﺪﺍﺭ ﻣﺮﻍ ﻫﺎ
ﺍﻓﺘﻮﺳَﻠَمچه= ﻇﺮﻑ ﺁﺏ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺳﺖ ﺷﺴﺘﻦ
ﺗﺸِﻠﻨﺪ = ﺳﻨ ﺗﺰ ﻪ ﺑﺮﺍ ﺑﺮﺪﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ
ﺠِﻦ = ﺳﻨ ﺎﻦ ﺎﺷﻨﻪ ﺩﺭ ﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﻭ ﺁﻥ ﻣﺮﺧﺪ
ﺑِﻼﺯه = ﺯﺑﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺁﺗﺶ
ﺗﻨُﺮ = ﺗﻠﻨﺮ
ﺷِﻨ = ﺑﺎﺯ ﺮﺩﻥ
داک =تکیه کنار بغل
گیچن=لولای درب چوبی
وریس= ریسمان از نخ یا پلاستیک برای بستن هیزم بر پشت
شل= وسیله ای توری مانند جهت جمع آوری وحمل کلش وکاه
چو شل =چوب دوسر برای نگه داری شل بجای اینکه یک نفر درب آنرا باز نگه دارد
کلور =کلش وساقه های خشک گندم
سلار=سردسته بزرگ گروه
سه لاک = هرز وارفته
توربه= کیسه تُوب ره
نه لین = دمپایی
تشتول=ماهی تابه
مجمعه=سینی بزرگ
سی سره= هواکش زیر زمین برای نگه داری مواد خوراکی مانند گوشت که فاسد نشود
شو وا دون = زیر زمین
کَت= دالان درونی زیر زمین
شولار=زیر شلوار
تُنبو=زیر شلوار
تو که ها = اتاق نگه داری آذوقه حیوانات
کخ که نیده= پلاسیده فشرده وخراب شده
مَرّاقن= پیش بینی بد نکن
بنداری= سربالایی
بلچقی= پس وپیش دیوار وزمین
اَنگاه ره= برنامه حساب کتاب
هندا =حدود- محدوده
الخ ترو =نوعی بازی که با دست راست پای چپ را از پشت میگیرند وبا دست دیگر حریف را هل میدهند تا به زمین بخورد
تنگ تنگ گروسک= قایم موشک بازی
پش میّ نا-پیش بند سربند نه
بلیوه= برق میزند
تَ وِ کَ ه= نوعی بیماری که به دست وپا یا دهن حیوانات سرایت میکرد وبسیار درد ناک بود
رو تو اندهی=پشت بام راگِل اندود کردن
روا=روباه
توره=شغال
لوو وینه=آسیابان
چه لتوک= شالی برنجی که پوستش جدا نشده
ته له=شکم
چل=شانه کتف
مرک= آرنج
توربه=کیسه
چارشو=پارچه ای که شب هنگام خواب روی خودت بکشی صبح هم رخت خواب ها را داخلش جمع کنی
کُلور=ساقه خشک شده گندم کُلش
کَ ه= ساقه خورد شده گندم یا جو
دُو ری= بشقاب
جُول=رخت خواب- پالان حیوانات هم گفته میشود
گُلوپ= لامپ
قِپ= کیپ
چالات= پاچه شلوار
قِم= قیف
سَه راجه=کمرشلوار
مِه وچ= خشتک شلوار
دَم پا=پاچه شلوار
واج=شن وماسه مخلوط با گِل ولای
کُوله برق= پرتاب کردن چوب
ویر=هوش
تولاره = داربست
ته که = نخ یاکش برای نگهداری شلوار روی کمر
سه راجه= بخشی از شلوار که به کمر وصل میشود وکش داخل آن قرار دارد
قِ م قِ مه= ظرف پلاستکی آب
سی ف= حصار فی برای نگه داری حیوانات ،فنس
بوکو خو=خاموش کن
انگیر= انگور
شمعک= ستون وسط دو ایوان
تارمه =ایوان یا اطاقی سالن مانند که درب وپنجره نداشته باشد
هالو= دایی
له که = پوشک ،کهنه
بوتی=خاله
که چی= عمه
توته= پسرعموهای پدر
قل= بخشی قسمتی
هردم بیل= بی قانون
گپ= حرف
سیلا = سوراخ
زُوَرد= محکم
اق ویق = تار عنکبوت
کلکلی = دندان آسیاب
درگوه= پاشنه در
اتاوه= جلوی پاشنه در
شوایو = شوادون .زیر زمین
تِکه = کمربند زیر شلواری
پرتاقی= صحبت های غیر ارادی هذیان
بیگ= بچه بز
نمچه = نمی دانم چی خواستم بگم
نَمکِی= نمیدانم چه کسی
نمکوجه= نمیدانم کجا
چلخنی= پرخاش کرد هارت وهورت کردن
بَرد = سنگ
خوس خوس= خود بخود
قاسقلنگ= بدقواره
مردسمال= حیوان بدترکیب خیالی
تویزه= آبکش چوبی
هرده ویز= الک برای الک کردن گندم از کاه
نِفت= دماغ
بنگشت= گنجشک
سگولک= استخوان کتف
تنگ تنگ گروسک= بازی قایم موشک بازی
دوور = دختر
کووک= پسر
جووه = پیراهن
کِل= لی لی کشیدن زن ها
مل ملو= پُرمو
سا صوبه = سایه دیوار یا درخت در صبح
افتو نشی= غروب خورشید
تشتول= ماهی تابه
لامردو= اطاق پذیرایی
تِنگ= محکم . قوی
هُل مِین مَزگ= خاک تو سر
سیسره = هواکش شوادون( زیر زمین)
سَله= سبد
دولاب= کمد قدیمی
بُزدین= مهره آخر ستون فقرات
کو= کدامیک
گوور= گوساله
کندال= چاله ای که گنداب در آن جمع میشود
دچ=
پژ = آرام شدن
قلا = کلاغ
ورچنی=
وارَست= تمام شد
گرنیه= گردانیدن
علن= حتما
گگه= داداش برادر
مین= تو، داخل
مِنِشت= قیافه صورت
حُور= کیسه درباز که برای حمل مصالح روی حیوانات استفاده میشود
حُورج= کیسه درباز که برای حمل وسایل روی موتور سیکلت استفاده میشود
نُول= اجرت حمل ونقل مسافر،کرایه
نوات= نبات
سِرکوه= کنده درخت که داخل آن خالی میشود برای کوبیدن حبوبات ازآن استفاده میشد
کُوپین= وسیله ای بیل مانندبر
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر
وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین
وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق
بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
درباره این سایت